Sponsoring

Nadat we in november 2006 het groene licht kregen van de TU Delft om te beginnen met het opzetten van de AfricAlive Expeditie, besloot de universiteit ons ook te steunen met een financiële tegemoetkoming. Dit bedrag was een mooi begin, maar bij lange na niet voldoende om alle kosten te dekken die een expeditie als deze met zich meebrengt. Omdat we als student zelf niet zo gek veel in de financiële melk te brokkelen hebben, besloten we dat de expeditie gefinancierd moest worden door het betrekken van meerdere externe sponsoren. We hadden maar vier maanden de tijd om onze begroting te dichten, en deze korte periode gaf ons niet veel ruimte om leerzame fouten te maken. Daarom besloten we om iedere stap direct goed aan te pakken door informatie in te winnen bij de juiste personen.

Omdat we financieel onafhankelijk zijn van de TU Delft en we voor onze sponsoren natuurlijk een legitieme partij moesten zijn, hebben we met dank aan Mr. O.J.J. Huisman een stichting opgericht; de Stichting Studenten voor Internationale Ontwikkelingsprojecten (SSIO).

Bij het opstellen van het initiële acquisitieplan werd de hulp van Martien Heijnen ingeschakeld. Martien heeft, samen met Cees-Rijn van den Hoogenband, het PSV-zwemteam opgezet. Hierdoor heeft hij een aanzienlijke ervaring met het binnenhalen van grote sponsoren. Martien raadde ons aan om vijf gelijkwaardige sponsorpakketten te maken voor vijf financiële partners. Dit waren minder partners dan waar wij zelf aan dachten, maar het grote voordeel hiervan was dat het op deze manier minder van onze kostbare tijd zou gaan eisen; kostbare tijd die wij niet konden missen. Zo werd er een initiële lijst opgesteld met partijen die we direct begonnen te benaderen. Een ander advies dat hij gaf betrof de manier waarop wij het beste onze potentiële sponsoren konden benaderen. Omdat bedrijven iedere week tientallen sponsoraanvragen krijgen van verschillende partijen, was het belangrijk om op te vallen; we moesten boven de anderen uit steken. Het meest efficiënt zou het zijn als we via een bekende van ons bij een bedrijf binnen zouden kunnen komen om een presentatie te geven. Dit had twee grote voordelen; zo zouden we het tijdrovende mailen en nabellen van grote bedrijven, met een relatief kleine kans op succes, omzeilen. Daarnaast zouden we direct bij de juiste persoon binnen het bedrijf terecht komen, en dat is natuurlijk de eindverantwoordelijke. Een laatste, en niet onbelangrijke, tip die Martien meegaf was dat we de sponsoren meer te bieden moesten hebben dan alleen media-aandacht. Als studenten hebben we een direct contact met de universiteit, en dit is van grote waarde voor enkele potentiële sponsoren.

Een andere partij die wij benaderden voor strategiebepaling was Mark Blaisse, partner van Pilgrims Consult. Na een presentatie gehouden te hebben op het kantoor in Amsterdam besloot Mark dat hij ons initiatief wilde steunen. Anna Damsma, één van de medewerksters, werd parttime toegewezen aan ons project om ons op strategisch gebied te adviseren. Daarnaast bracht Nico Blaauw, de andere partner van Pilgrims Consult, ons in contact met onze uiteindelijke hoofdsponsor, E.ON Benelux.

Begin februari, voordat we ook maar één sponsor hadden benaderd, besloten we dat we een Go/No-Go datum moesten hebben, waarop we zouden beslissen of de expeditie definitief door zou gaan, of dat we de hele onderneming bij gebrek aan sponsorgelden stop moesten zetten. Deze datum werd op 1 mei 2007 gezet. Op deze dag moesten we genoeg geld hebben opgehaald om onze begroting te dekken, minus een eigen inleg van €30,000; het zou immers zonde zijn als we al zo ver waren gekomen, maar dat het stuk zou kopen op een laatste tekort. De rest moest komen van sponsoren die ons in natura dan wel met geld zouden steunen.

Omdat een motorexpeditie als deze natuurlijk niet zonder motoren en een expeditieauto kan, gingen we op zoek naar de juiste partners om ons hiermee te helpen. We bezochtten de motorbeurs in Utrecht, waar we spraken met verschillende partijen. Daarnaast benaderden we verschillende mensen die ervaring hadden met dergelijke expedities door Afrika, om te kijken welke partijen het meest geschikt waren. Al snel bleek dat dit Yamaha was voor de motoren. Omdat het XT model van Yamaha 25 jaar is doorontwikkeld, bleek dit de meest betrouwbare en robuuste motor te zijn voor een dergelijke expeditie. Gelukkig wisten we Yamaha hier ook van te overtuigen. De expeditieauto vonden we bij Nissan. Er was onlangs een Nissan Pathfinder vertrokken richting Singapore, bij terugkomst kregen wij deze auto toegewezen.

Ook benaderden wij Wubbo Ockels, Nederlands eerste ruimtevaarder en leerstoelhouder van de vakgroep Duurzaamheid aan de faculteit Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek van de TU Delft. Via Wubbo kwamen we in contact met Yacht, een detacheringbureau, welke ons uiteindelijk ook besloot te steunen. Vanaf het moment dat een aantal grote partijen hun vertrouwen in de ons hadden geschonken begon de acquisitie steeds beter te lopen. Binnen de kortste keren zaten we om de tafel bij grote multinationals. Zo spraken we persoonlijk met Rijn Willems, directeur Shell Nederland, en Peter Hartman, directeur van KLM. Al snel besloten de Gemeente Delft en InHolland Delft ons ook te steunen. Daarnaast waren er tientallen kleinere partijen die ons in natura besloten te steunen, zoals Fjällraven Outdoor Equipment, de CO2mpensatiepolis, de Travel Clinic , Econcern, Mango Capital, de Visumdienst en Fraxin.

>> Llijst van alle sponsoren en hun profielen.

<< Terug naar Voorbereidingen