De Auto
Uit praktisch oogpunt moest er een auto mee. Deze kon meer mensen en vooral meer bagage meenemen. Aangezien Afrika niet bekend staat om haar goede wegen, moest dit een vierwielaangedreven auto worden. En hoewel er vandaag de dag erg veel SUV's (ziet eruit als een terreinwagen, maar is eigenlijk voor de verharde weg gemaakt) op de markt zijn, hadden wij onze zinnen gezet op een echte terreinwagen. Op ons verlanglijstje stonden een Toyota Landcruiser, een Landrover Defender, een Nissan Patrol en een Mitsubishi Pajero.
Bovenaan ons lijstje stond de Toyota Landcruiser. Toyota heeft een goede naam op het gebied van duurzaamheid en probeert al geruime tijd haar auto’s zuiniger te maken. Zo hebben ze al diverse hybride voertuigen op de markt, iets dat natuurlijk goed aansluit bij onze missie. Een eerste telefoontje naar Toyota leerde echter al snel dat duurzaamheid tegenwoordig een vaker gebruikt thema is en dat Toyota door – volgens hen – iedereen benaderd werd voor zulk soort projecten. Ook na diverse mensen bij de importeur, Louwman & Parqui, gesproken te hebben, bleek dat ze niet van gedachten wilden wisselen.
Daarna ook de drie overige fabrikanten benaderd. Landrover viel af, omdat die “nooit aan zoiets meededen” en hun beleid niet op duurzaamheid gericht was. Met Mitsubishi een aantal keer gebeld en gemaild en zelfs op de AutoRai gesproken, maar hoewel ze wel geïnteresseerd waren, hadden ze zelf niets te bieden op het gebied van duurzaamheid. Iets dat voor zowel hen als ons natuurlijk van belang was.
Bij Nissan was het erg lastig om de juiste persoon te pakken te krijgen, maar na een prikkelend promo pakket gestuurd te hebben, werd mij gemeld dat er interesse was vanuit Nissan en heb ik een afspraak gemaakt voor een presentatie. Met een op maat gesneden Powerpoint werd uit de doeken gedaan wat wij precies van plan waren. Nissan had net het “Nissan Green Program” gelanceerd. Een ambitieus plan om de eigen CO2 uitstoot te beperken, zuinigere auto’s te produceren, hybride en alternatieve brandstof voertuigen te ontwikkelen en milieuvriendelijkere materialen te gebruiken in hun voertuigen. Omdat Nissan in ons de mogelijkheid zag om haar Green Program te promoten en wij door ditzelfde Green Program onze keuze voor Nissan eenvoudig konden verantwoorden, was een overeenkomst redelijk snel bereikt.
De praktische invulling had alleen nog wat haken en ogen. Zo hadden ze een perfect geschikte Patrol, maar deze was tijdens een expeditie naar Dakar “geleend” door het Senegaleze leger en het was onduidelijk of deze ooit terug zou komen. Een tweede geschikte auto, een Pathfinder was op dit moment bezig om als ondersteunend voertuig van de CabrioChallenge mee op een reis naar Singapore en zou precies tien dagen voor ons vertrek terug zijn in de haven van Rotterdam. Na een aantal keer gebeld te hebben met de verschepingsmaatschappij, besloten we voor de Pathfinder te gaan. Een maand van te voren zouden we horen of de auto op de boot stond, en dan kon er vrijwel niets meer misgaan, want die boten varen altijd op tijd werd ons verteld.
Natuurlijk had de boot wel vertraging en kwam deze uiteindelijk 4 dagen voor vertrek aan in de haven. Omdat we nog wel de nodige aanpassingen moesten doen, kregen we vooraf van Nissan twee keer een weekend een vervangende auto mee. Deze konden we alvast gebruiken om alles op te meten en alles voor te bereiden.
Lees bij Aanpassingen verder wat we in die vier dagen allemaal hebben gedaan.